Cinayet: (Aslında, ağaçtan, meyveyi düşürmek manasına gelir.)

Sonradan, cinayet: İnsanların ictisar ve iktisap ettikleri, her hangi bir şerre (= kötülüğe) verilen bir isim olmuştur.

Bu durumda cinayet: Muâhazeyi gerektiren her hangi bir cürm ( = suç) demek olur.

Buna göre, insanların nefislerine, uzuvlarına, kuvvetlerine, malla­rına veya ırzlarına tealluk eden, her hangi memnu (- yasak) bir fiil, bir cinayet'tir.

Ancak, canlı veya cansız mallara tealluk eden cinayetlere, gasb, mehb, sirkat, itlaf gibi isimler verilir.

Fıkıh ıstılahına göre cinayet: İnsanın nefsine veya âzâ veya kuvvet­lerinden birine tealluk eden memnu (= yasaklanmış) bir fiil demektir.

Başka bir tarif ile cinayet: Kısas veya tazminatı gerektirecek bir şe­kilde, bir insanın nefsi veya bedeni hakkında vâki olan teeddî demektir.

Cinayetler, başlıca iki çeşittir:
1-) Gnayet fi'n-nefs: Masum bir kimsenin, nefsi hakkında, haksız yere yapılan ve onun hayatından mahrum kalması neticesini meydana geti­ren cinayettir. Bir insanı, haksız yere öldürmek gibi..

Katil: Bir kimseyi öldürmek; bir hayat sahibini, hayattan mahrum etmek demektir.

Katil: Bir hayat sahibini öldüren kimse demektir.

Maktul: öldürülen kimse demektir.
2-) Cinayet fî'1-etrâf: Bir kimsenin uzuvları ve kuvvetleri ile ilgili ola­rak haksız yere işlenen cinayet demektir.

Azâ ve kuvvetlere tealluk eden cinayetler cerh, şec, kat, tatil şekil­lerinde meydana gelir.

Cerh: Baş ve yüzden başka yerlerde meydana getirilen yara. Şec: Baş veya yüzde vücuda getirilen yara. Kat-i nzuv: İnsanın bir uzvunu kesmek ve onu bedeninden ayırmak. Havas ve kuvayi (= hisleri ve kuvvetleri) tatil ise, bir uzvu âtıl bı­rakmak; onu, hilkatindeki gayeden mahrum etmek; o uzvu faaliyetin­den ayırmak ve sekteye uğratmak demektir.

Cinayetler, iki kısımdır:
1-) Kısas icâbettiren cinayetler;
2-) Kısas icâbettirmeyen cinayetler.

Kısas icâbettiren suç, kasden işlenen cinayettir ve bu kısas da iki şekilde yapılır:

A-) Kısas fTn-nefs
B-) Kısas fî'1-etrâf.

Kısas fî'n-nefs: Katili, maktulün nefsi mukabilinde öldürmek demektir.
Kısas fi'1-etrftf: Mecruh veya maktu' bir uzuv mukabilinde, cârîh ( = yaralayan) veya kâtı'ın (= kesenin), mümasil (= misli ve benzeri olan bir) uzvunu, cerh ve kat' etmektir. (= yaralamak ve kesmektir.) Fetâvlyi Kidlhan'da da böyledir. [1]