Bir adam, diğerine, bir köle rehin eder; bu rehin de, rehin alanın yanında zayi olduktan sonra, ona bir hak sahibi çıkıp, beyyinesini de ibraz ederse; o hak sahibi, hangisini İsterse, ona, o köleyi tazmin ettirir.

Eğer rehin veren öderse; artık, o kölenin, kendi malı olduğu tebey-yün eder. Rehin alan, borcunu Ödemiş olur. Ve, rehin verene müracaat edemez.

Eğer rehin alan, öderse; rehin verene müracaat ederek, alacağım alır. Şayet, sözleşme zamanı, rehin veren ve alan rehin verenin yed-i adi olmasını şart koşarlar ve rehni onun yamna bırakırlar ve ona, satış yet­kisi de vermiş olurlarsa; o satış yapabilir.

Bu mes'elenin iki ciheti vardır:

Birincisi: Rehin sözleşmesinde şart koşmuşlarsa; rehni rehin alan al­sın veya almasın; bu rehin sahih olmaz.

İkrad cihet: Rehnin tamam olmasından sonra şart koşarlarsa; rehin alan, rehni teslim almadan, rehin sahih olmaz. Eğer teslim alırsa, sahih olur. Teslim alıp, sonra da onu, rehin alanın yanında iken, rehin veren satarsa; bedeli rehin alanın olur.
Şayet rehin alanın yanından, rehini alır; sonra da satarsa; bedeli rehin verenin olur; rehin alan, ondan daha elyak olmaz. Muhıyi'te de böyledir. [22]