Filân, isteyerek şöyle ikrar eyledi:

Babası öldü. Vefatından önce, malının tamamını filana vasiyet eyledi. Borçlarım ödemesini, vasiyetini yerine getirmesini ve ölümün­den sonra vasiyetinin infazını —ondan dönmemek üzere— istedi. Bir oğlundan başka da vârisi kalmadı. Artık bu vasî, onun emrini Yeri­ne getirir; borcunu öder. Malının üçte birinden gerekli yerlere sarfe-der. Bulûğundan önce, vasiyet edenin oğluna ma'ruf şekilde yedirir, giydirir. Ve şöyle ikrar eyler: Artık çocuk bulûğa erişti; rüşde ulaştı; babasından kalan mallan alma zamanı geldi. Ve bu oğul, "o malla­rın babasından tereke olarak kalan şeylerin tamamını vasîden —irs sebebiyle— teslim aldığını" ikrar eyledi. Babasından Vasî, onları ta­mamen verdi. Cinsleriyle, nevileriyle teker teker, hiç bir şey gizli kal­mamak üzere, bilgisi bunları ihata eyledi ve ikrar eden vasî bütün da'vâlardan, husûmetlerden tamamından berî oldu. Artık, bundan sonra, ne zaman babasının terekesinden dolayı, az veya çok, eski veya yeni herhangi bir cihetle, da'vâ edecek olursa, işte o da'vâ bâtıl ve merdûttur. İkâme edeceği bütün belgeler, göstereceği bütün hüccet­ler ve isteyeceği yemin bâtıldır; tamamı yalandır.
Vasî, kendisi için ikrar olunandır ve hepsinden beraat eylemiş­tir. Dünyada ve âhirette genişlik ve ruhsat içindedir. Ve vasî, çocu­ğun bu ikrarım, yüz yüze kabul eymiştir. [281]