Filan şahsın, filan üzerinde şu kadar alacağı vardı. Bu adam öldü. Geride vârisleri filan, filan ve filan kaldı. Onlardan başka bir vârisi de yoktur. Şayet vâris, beşyüz dirhem üzerine anlaşma yapar; borç da bin dirhem olursa; artık alacaklı terekeye müracaat edemezi ancak, beşyüz dirhem için mürâcat eder.
Eğer kıymeti beşyüz dirhem olan bir araziye karşı anlaşma ya­parlarsa; bin dirheme müracaat eder. Bin dirheme müracaatı şart koşulmuşsa; ister fazla ödeme yapsın, ister bir şey söylemesin fark et­mez. "O teberrûdur." sözü doğrulanmaz. [290]