"Mürtehinin, rehin veren şahsın üzerinde, şu şu kadar dirhem alacağı vardı. O da, sahih, caiz ve nafiz olarak rehin bıraktı." deni­lip sonuna kadar yazılır.

Şayet rehinin intifama izin verirse o da şöyle yazılır: "Gerçek­ten rehin bırakan zat, bu mürtehîne, bizatihi bu evde oturmasına, dilediğinide oturtmasına —şartsız olarak— izin verdi."

Bu durumda, o rehinden intifa (= faydalanma) mubah olur.
Artık bundan sonra,' yasaklasa bile, o mürtehin —önceki izin­den dolayı— rehin bırakan, rehnini alana kadar izinlidir. Mürtehin de bunu yüz yüze kabul eder ve yazı böylece tamamlanır. [296]