7) Helâl Ve Haramla İlgili Küfür Lafızları

Bir kimse, haramı helal itikad ederse veya helali haram itikad ederse, kafir olur.

Ancak, eşyanın revaç buluşu veya cahilane hükmettiği için, bir kimse, bir harama: "Bu helâldir." demiş olsa, bu küfür olmaz.
Haram, haram Haynihî[144] olduğu zaman, onu helâl itikad etmek küfürdür.
Fakat, haram, haram H gayrihî[145] olursa; —onu helâl itikad etmek— küfür olmaz.

Haram olduğu, kat'î bir delille sabit olan, helâl itikad etmek, gerçekten küfürdür.

Fakat, bir şeyin haramlığı, tek haramla olursa; bunu helâl itikad eden kâfir olmaz. Hulasa'da da böyledir.

Bir kimseye: "Sana bir helâl mi daha sevgili'yoksa iki haram mı? denilince, o: "Hangisi bana çabuk gelirse; o daha sevgilidir." karşılığını verirse; onun küfründen korkulur.

Keza, bir kimse: "Bana mal lâzım; ister, helâl olsun; isterse, haram olsun; müsavidir." veya "Haramı bulduğum müddetçe; helâlin etrafında dolanmam." dese, kâfir olmaz.

Bir kimse, haram maldan, bir fakire sadaka verse; ve bundan sevap beklese; kâfir olur.

Eğer, fakır, o malın haram olduğunu bildiği halde, o şahsa, duâ eder; verence: "âmin" derse; bu durumda, ikisi de kâfir olurlar.

Kendisine: "Helâl ye!" denilen bir kimse: "Haram, bana daha sevgilidir." karşılığını verse; kâfir olur.

Bu kimse, kendisine "helal ye!" diyen şahsa: "Haydi, bana bu dünyada, bir tane helâl yiyen getir; ben, ona secde edeceğim." demiş olsa; kâfir olur.

Bir kimseye: "Helâl ye!" denilince; o şahıs: "Haram, bana, daha iyi geliyor. *' dese; kâfir olur. Muhıyt'te de böyledir.

Bir fasıkın oğlu içki içse; onun akrabaları da. gelip, üzerine dirhemler saçsalar; kâfir olurlar.

Bunlar,  dirhemleri saçmasalar;  fakat:  "Sana mübarek olsun." deseler kâfir olurlar.

Keza: "İçkinin haramlığı, Kur'ân'da sabit değildir." deseler; kâfir olurlar.

Bir kimse, —içkiye—: "Kahrolsun." demekle beraber içki içse ve kendisine: "Hem, kahrolsun diyorsun; hem de içki içiyorsun." denince de: "İnsan, anasının sütü olmadan olur mu?" dese; kafir olmaz. Çünkü, bu istifham (= soru) dır. Veya, içki ile süt arasında sevgide müsavattır. (Yani, ikisini de aynı ölçüde sevmektir.

İmâm Serahsî'nin Kitâbii'l-Hayz'ında şöyle denilmiştir: "Hayız bir kadına, cima' yapmayı helâl sayan kimse, kâfir olur." denilmiştir.

Keza, karısına, livata yapmayı, helâl sayan kimse de kâfir olur.

Nevâdir'da İmâm Muhammed (R.A.)'in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:

"Bu iki nıes'elede, bu şahıs kâfir olmaz." Sahih olan da, budur.
İçki içen bir kimse; "Ferah, bizim ferahımızla, ferahlananmdır. Haybet de (= ümitsizlik ve noksanlık), bizim ferahımızla, ferahlan-mayamndır." demiş olsa; bu söz, küfürdür. Fetâvâyi Kâdîhân'da da böyledir. [146]

Eser: Fetvayı Hindiye

  • Yeni Ekle
Yorumlar (0)

Fetvayı Hindiye

 

Son eklenen ruyalar

Sitemizde yer alan soruların cevapları özenle islami eserlerden seçilerek yazılmaktadır.
..