Köylere hakem tayin eden hâkim şöyle yazar:
Filanın, -benim yanımda- salahı (= iyi bir adam olduğu) açığa çıktı. Sıyâneti, diyaneti, bütün işlerdeki kifayeti, bilgisi, helâl-haram ayırışı tahakkuk eyledi. Ben de onu sulh yönüyle, hasımlar arasında olan da'vâlarmı hall-u fasİ için filan havaliye hakem tâyin eyledim. Bu hakem, bundan sonra, hadiseleri iyi düşünür; şerefli olanları, şerefi için himaye etmez. Zayıflara da za'fmdan dolayı zulmeylemez. Hasımlar arasında anlaşma te'min edilemez ve mazeret zuhur ederse; onları mahkemeye gönderir. Ona şöyle emreyledim: "Nikâhı olmayanların, nikâh­larını tarafların rızâları ile kıy. Şayet, velileri yoksa; mehirleri mehr-i misil olsun. Vakıfların ve yetimlerin mallarını korumasını da emrey­ledim. Ve ona, Alîahu Teâlâ'ya her hâl-ü kârda itaat etmesini; gizli-âşikâr bütünişlerde Allah'dan korkmasını; O'nun emirleriyle emir; nehiyleriyle nehiy yapmasını; her kim bu mektubu okur veya bu mektup ona okunursa, ona hürmet eylemesini ve hiç bir kimsenin havâ-i nefsine dalmamasını; muvaffakiyetin Allah'tan olması temennisiyle, gereğinin yerine getirilmesini emrettim." diye yazar. [126]