Hâkim yazarak şöyle buyurur: ismi belirli fılane binti filan bana çıktı ve kocasının filan oğlu filan olduğunu; onun da Buhârâ ve havali­sinde kaybolduğunu ve onu nafakasız, elbisesiz perişan bir hâlde bıraktığını; hâli hazırda da nikâhlarının mevcut olduğunu; yanında da filan filan, iki adet komşusu olduğunu; bunların isimlerinin künyelerinin belirli olduğunu; evvelinden âhirine kadar yazar ve kendisinden nafakası ve giyimi için, onu borçlandırmasını istedi, ben de, onu kabul ederek, ona her ay bu tarihten itibaren, şu kadar dirhem yemesi ve şu kadar dirhem de giymesi için, her altı ayda bir, bir kat elbise olmak üzere, borçlandırdım; o gaip gelene kadar." der ve bu durumda o borçlanmış olur. "Kadın buna razı olarak, hüccet olsun diye yazılmasını istedi; ben de güvenilir kişiler huzurunda, buna şahit oldum." der. [130]