Burada dâr-ı harbin dâr-ı İslâm olması ve aksi açıklanacaktır. İçinde İslâm'ın hükümleri uygulanmakla dâr-ı harb, dâr-ı İslâm olur. Cuma ve Bayram namazları kılınması gibi. [33]  Her ne kadar o dâr-ı harbde aslî kâfir bakî kalıp dâr-ı İslama bitişik olmasa da, yâni dâr-ı harble dâr-ı İslâm arasında ehl-i harbe âid diğer bir şehir, bulun­makla bitişik olmasa da dâr-ı İslâm olur.

Şu uç şeyle de dâr-ı İslam, dâr-ı harb olur;

Musannif birincisini «Orada şirk ahkâmı uygulanması...» sözüyle zikretmiştir.     .

İkincisini «DâVı İslâm'ın dâr-ı harbe, ilcisi arasında Müslümanlar için bir şehir bulunmamak suretiyle bitişik olması» sözüyle zikretmiş­tir.

Üçüncüsünü «O şehirde nefsi üzere emân-ı evvel ile emi» olucu bir Müslüman veya bir zinımî kalmamakla olur.» sözüyle zikretmiştir. Sî-yer-i Kebîrde böyle zikredilmiştir. Bu, Ebû-Hanîfe' (Rh.A.) ye göredir.
îmâmeyn' (Rh.Aleyhimâ) e göre, şayet o dâr-ı İslâm'da ahkâm-ı şirk uygulansa, o ülke dâr-ı harb olur. Gerek dâr-ı harbe bitişik olsun ve gerekse ayrı olsun. Gerek orada Müslüman veya emân-ı evvel ile emîn olan zımmî bulunsun ve gerekse bulunmasın müsâvîdir. [34]