Burada, bu yetkinin kadına verilmesi hiç bir şarta bağlanma­mıştır. Bu da iki kısımdı.

A) Mutlak; B) Muvakkat Havale.

Bu nev'i şöyle yazılır:

Şu vakitte, isimleri belli şahitler, şöyle şehâdette bulundular: Bir adam, karısı fîlâneye, bir aylık veya bir senelik (başlangıcı şu gün; sonucu şu gün olmak üzere) kendi nefsini boşamaya yetkili kılarsa; "kadının bu ayda veya bu senede, ne zaman isterse, bâinen veya üç talâkda; kendisini boşama işini, ona havale eder; o da, bunu aynı mecliste, sahih bir kabul ile kabul ederse; —başka bir işle meşkul olmadan ve o meclisten kalkmadan— tevfiz tamam olur.
Şahitler şehâdette bulunarak şöyle derler: Filân zat, karısı fi-İanenin işini, (boşanma yetkisini) onun eline verdi. O dilerse, nefsini bir talâk; dilerse, üç talak boşar. Ne zaman isterse, o zaman boşar. Kadın da onu kabul eyledi" derler ve —yukarıda söylediğimiz gibi— sonuna kadar anlatırlar. [26]