Bu da şöyle yazılır.

Şahitler, bu yazıya şöyle şehâdette bulunurlar: Gerçekten filan fuzuli; filandan, karısı filâneyi, kendi şahsi malından bin dirhem ver­mek üzere,Tcadının vekâleti ve emri olmaksızın —aksi takdirde taz­min etmek üzere— hal yapmasını istedi.

Adam da (yani koca da) bunu kabul eyledi ve karısı filâneyi bu mal karşılığında hal eyledi. Bunu, fuzûlî de kabul eyledi.

Bu durumda, kadın, kocasından bu hal sebebiyle baine oldu ve kan koca arasında zevciyet kalmadı.

Koca,, fuzûliden zikredilen.malı aldı ve fuzûlî de o maldan beri oldu.

Ancak koca, bu hal sebebiyle, kadının mehrinden kurtulamaz. Kadın, kocasından, dilediği zaman mehrini talep eder.

Şayet koca, mehri fuzuliye tazmin ettirmek isterse; önce kadın, mehri için kocasına müracaat eder. Koca da fuzuliye müracaat eder. Ve fuzûlî, mehri tazmin eder.

Eğer kadın, mehrini bir defa almış ise, ikinci defa alması hak­sızlık olur ve doğru olmaz.
Eğer fuzûlî ikrar ederek: "O, mehrini aldı." der ve "ikinci defa aldığını" zannederse; bu kadın için haksız bir alış olur. [22]