Bu husus, şöyîe yazılır:

Şahitler, şöyle şehâdette bulunurlar: "Gerçekten, o adam, han­gi yoldan olursa olsun, (ister vekilin akdiyle, ister fuzûlinin akdiyle) her hangi bir kadım, filâne karısının üzerine nikâh ederse; o takdir­de, nefsini üç talâk boşama yetkisi kadına aittir. Kadın da, bunu, tevfiz meclisinde, sahih bir kabul ile kabul eylemiştir."

Şart bulunduğu zaman (yani adam, o kadının üzerine, başka bir kadın nikahladığı zaman) önceki karısı istediği zaman kendi nefsini üç talâk boşar.

Nefsini boşadığı zaman da, evlâ olanı, vesikanın arkasına, o tev-fizi yazmaktır.

Şöyle ki: Şahitler şehâdet eder ki: Filan (yani kadının kocası) yazıldığı gibi, şarta havale eyledi. Ve o yazının ortasına: "Filanın karısı filâne, eline verilen tevfiz hükmüne uyarak, kendi nefsini isim­leri yazılı şahitlerin huzurunda şu tarihte tatlîk eyledi. (= boşadı) yazılır.
En doğrusunu, ancak Allahu Teâlâ bilir. Muhıyt'te de böyledir. [31]