Bu akid şöyle yazılır:

"Şahitler şöyle şehâdette bulundular:

Filan şahıs, bizim (filan, filanın) önümüzde müslüman oldu. Ve islâmını güzel eyledi." sözümüze kadar yazar ve devamla şöyle der: Onun, müslüman olan bir yakını yoktur. Asabasından uzağı da yoktur veya ferâiz ehlinden yahut zevi'l-erhamından da kimse yoktur. Velî­si,' önünde müslüman olduğu filandır ve muvâlâtı sahihtir. Arala­rında onun yerine âkile olmak üzere caiz olan bir akidleşme yaptı­lar. Şayet bir cinayet işlerse, şer'an onun akîlesi olacak; ölüncü — eğer yakın, uzak bir vârisi olmaz ise— vârisi olacak. O filan da, bu sözleşmeyi, sahih bir kabul ile —bedenleri sıhhatli, akılları yerinde, işleri geçerli olduğu halde, isteyerek (rağbet ederek,) tasarruf ve ik­rarlarının sıhhatine mâni bir şey olmadığı hâlde kabul eyledi. O şa­hıs, "velâsının başkasına çevrilmeyeceğine dair" ahdü misak eyledi. Ve nefisleri üzerine şahit edinerek, yazı tamamlandı.

Bu yazıya "müvâlâtün lâzimetün" diye yazmak uygun olmaz. Gerçekden   onun   için,   velânm  başkasına   hakkı   —ona   âkile olmayınca— vardır.

Bir kimse kendi kendine müslüman olur; bir başkasının önünde müslüman olmuş olmaz ve bu şahsa bir adam vâlî olursa; bu sa­hih olur.

Ve bu durum şöyle yazılır:

"Şahitler, şöyle şehâdet ettiler: Filân adam müslüman oldu; is-lâmiyetini de güzel eyledi. Uzaktan, yakından müslüman bir varisi de yoktur. Ona da, filan adam, sahih ve caiz bir müvâlâtla vâlî oldu ve onunla ona karşı âkile olması hususunda akidleştiler." denir ve sonuna kadar yazılır.

Şayet bir. adam, bir adamın önünde müsîüman olur ve ona, ondan başkası vali olmaz ise, bu sahihtir ve bu husus şöyle yazılır:

Şahitler, şöyle şahitlik ettiler: Filan şahıs, filanın yanında müs­lüman oldu. Ona kimse veli olmadı; onunla akidleşme de yapmadı. Ve filan adam, ona veli oldu." denilir ve önceki vecih üzere yazı ta­mamlanır. Şayet, müslüman olan o şahıs, bir cinayet işler ve onun diyeti beşyüz dirheme veya daha fazlaya ulaşırsa; o âkilesine âit olur.

Sonra, bu yazı şöyle yazılır:
Bismillâhirrahmanirrahîm... Bu, ikisinin arasında yazdığımız ya­zıdır. Gerçekten filan, cinayet işledi. Onun diyeti beşyüz dirhemdir. (Şayet, beşyüz dirhemden fazla olursa, onun mikdarını da açıklar.) Hakikaten filan ve onun kavmi, onu, müslüman bir hâkimin hük­müyle öderler. Hâkim onların üzerine hükmeder. Onun hükmü (na­fizdir, (- geçicidir.) [50]