İki zimmî, müslüman olurlar ve birbirlerine de velî olurlarsa, bu husus da şöyle yazılır:

Şöyle şahitlik yapıldı; Filan ve filan nasrâni iken, Yüce Allah, onların ikisini de İslama hidâyet eyledi ve ikisi de güzelce müslüman oldular. Onlar müslüman olduktan sonra da, birbirlerine veli oldular ve sahih caiz olarak, "hayatta oldukça her biri diğerinin yükünü taşımak üzere" müvâlât akdi yaptılar.

Şayet birisi cinayet işler, onun diyeti ise beşyüz dirheme ulaşır veya daha çok olursa, bu akid geçerli olur.

Ve hangisi ölürse, diğeri ona vâris olur ve ondan sonraki atîki-na da velî olur.
Eğer onlardan herhangi birisinin, yakından veya uzakdan müs-lüman bir vârisi yoksa, (ashâb-ı ferâizden veya asabadan yahut zevil-erhamdan) o takdirde, onların her biri, diğerinin velisi olur. Bu mü-vâlat sahih ve akidleri caiz olur. Ve her biri, bu müvâlatı sahih bir kabul edişle kabul ederler. Onlardan her biri, diğeri için, velâları baş­kasına dönüşmesin diye ahd-i mîsak yaparlar ve bu hususta şahit edi­nirler. Yazı da böylece sona erer. Zehiyre'de de böyledir. [51]