Hukukî bakımdan; ilâhî kaynaklara istinâd ettiği için ehemmiyeti daha da artan, bir kanundur. Geçmiş hâdiseler hakkında verilmiş olan bu hükümler, daha sonra vuku' bulan ayni mahiyetteki vak'alar için ka­rar verilirken de esas tutulmaktadır. Bu sebeble hâkimler, meşhur müf­tî ve şeyhülislâmların fetva mecmualarını müracaat kitabı olarak yan­larında taşımaktadırlar.

Devrin hayatını aks ettirmesi bakımından ise:

O günün bir nevi “na­zarî mahkeme karar”ları olan ve vak'aların da zikr olunduğu fetvalarda, her çeşit hâdisenin görüleceği şüphesizdir. Üstelik, ilâhî menşe'li bir hu­kuku temsil ettiklerinden ve bunların hükmüne uygun hareket etmek ibâdet ve sevap sayıldığından, her çeşit fikir ve davranışın hükmü bura­dan sorulmaktadır.

Bu yüzden fetvalarda “pırasa yemenin, çalgı çalmanın, bir giyim şeklinin, garip bir hâdisenin veya mahrem bir hususun” hikâyesi ve hük­mü gibi çok çeşitli Mes’eleler bulunmaktadır. Değerin, dine uygun ol­makta görüldüğü ve dine uygun olmayana sultan emri de olsa itaat edil­mediği bu devirde “bir yasağın çıkarılması, harp ilânı, biri isyânın tenkîli, esirlerin vaziyeti bazan pâdişâha isyan” gibi hususlar da fetvala­rın tasvîbi ile mümkün olabilmekte idi... Bütün bunlardan fetvaların devrin hayatı için ne zengin bir kaynak olduğu kolayca anlaşılır.