Müftîye söz veya yazı ile bir husus sorulur ve cevabı alınır. Sual kıs­mı “sual, es-sual, Mes’ele, el-Mes’ele, ne buyurulur ki, süile... vb.”, cevap kısmı ise “cevap, elcevap, ücibe... vb” ibareleri ile baslar. Fetvanın ve bu iki kısmının uzunluğu sorulan şeye göre değişir. Sual ekseriya daha taf­silâtlı olup herşey anlatıldıktan sonra “olur mu?” diye sorulduğundan, cevap sadece “olur” veya “olmaz” dan ibaret bulunabilir.

İkinci kısmın sonunda müftîler, bu hükme varırken dayandıkları de­lil ve me'hazları zikr ederler. Şeyhülislâmlar ise etmezler... Aynı mevzu üzerine alâkalı birkaç su'al varsa, ikinciden itibaren umumiyetle “bu su­rette”, bazan da “sual-i ahar” şeklinde kayd olunurlar.