Bir kimse, bir şey karşılığında, bir kadını nikahlamış olsa da bu şey, kadına teslim edilmeden helak olsa veya o şeyin kendisine ait olduğunu beyan eden bir şahıs çıksa; bu durumda, şayet o şey. benzeri olan bir -şeyse; kadın, kocasına müracaat ederek, o şeyin 'benzerini alır. Fakat, o şeyin, benzeri yoksa; !bu durumda ise, o şeyin kıymetini alır. Muhıyt'ta da böyledir.

Keza, kadın, mehrini kocası namına hibe ederse; sonrada, o mehrinin  kıymetini   istemek için,  kocasına  müracaat etme hakkına sahiptir. ZahFriyye'de de böyledir.

Bir ev mahir olarak tayin edilmiş bulunur; ancak, bu evin yarısı, başka bir şahsa ait olursa; bu durumda kadın dilerse, bu evin yarısı İle birlikte, —diğer— yarısının kıymetini; dilerse, evin ta­mamının kıymetini alır

Şayet koca, 'bu kadını cima' etmeden boşarsa; ona mehir olarak, bu evin —kalan — yarısı verilir. Serahsî'nin Muhıyt'İnde de böyledir.

Bir kimse, onun babasını azâd etmek karşılığında, bir kadı­nı nikahlamış olsa; kadının babası ise, başka bir şahsın mülkiyetinde bulunsa; ancak koca, bu babanın kıymetini, mehir olarak ödemesine hüküm verilmeden önce, ona sahip olsa; bu durumda kadının mehrii babasının azâd edilmesidir. Zahîriyye'de de böyledir.
Bir kimse, kendisine veya başka birisine ait bîr köle karşı­lığında, bîr kadını nikahlamış olsa; sonradan, 'başkasına ait olan köle de, kendisinin müîküyetine geçse; bu durumda, kadına, —mehir ola­rak— bu kölelerin kıymeti verilir. Kölenin kıymetinin, —mehîr. ola­rak^ o kadına verilmesine, hüküm verilmeden önce; köle, kocanın müîküyetine girerse, kocanın, bizzat köleyi, kadına vermesi gerekir. Itâblyye'de de böyledir. [60]