Bir kimsenkı, 'bîr kadını; herhangi bir köieye, kısrağa, ineğe, ko­yuna, her nevîbir elbiseye karşılık nikahlaması gibi...

Bu durumda, erkek; —orta haili olmak üzere™ ya bunların ay­nını veya değerlerini verir. Zahînyye'de delböyledlr.

Bu hüküm, köle veya elbisenin, mutlak olarak zikredilmesi, kişi­nin 'bunları kendi nefsine izafe etmemesi hâlinde geçerlidir. Eğer, kişi bunları, nefsine izafe eöer ve meselâ : «Seni, köleme karşılık» veya : «... elbiseme karşılık nikahladım.» derse, bu durumda, bu şey­lerin değerini değil, aynını vermek gerekir. Çünkü, izafet de, İşaret etmek (göstermek) gi'bi. bir şeyi belirleme sebebidir. Muhıyt'te de böyledir.

Orta halli olan, çok pahalı veya çok ucuz olmayandır. Bu.İmâm Ebü Yûsuf (R.A.) tle İmâm Muhasvsmed '(R.A.)'in kavlidir. Sahih olan da budur. Kâfî'de de 'böyledir. Fetva da bunun üzerinedir. Gâye-tü's - Sürûcî'de de böyledir.
Bu durumda, nikâhlartanların, orta halli bir kölenin kıymetinden fazla bîr meblâğ üzerinde, sulh yapmaları uygun olmaz; bu kölenin değerinden daha az bir meblağ üzerinde sulh olmaları ise, caizdir. Itâ-biyye'de de böyledir. [53]