Bir adam, diğerine karşı, babası tarafından, vekâleti cihetiyle iddiada bulunup, "babasının, o adama, şu sıfatta, şu kadar, şu renkte, şu boyda; şu ende, şu kadar, emânet yoluyla, ipek bıraktığını" söyler ve "babasının, onu almaya imkan bulamadığım; bunun da'vâsi için de, kendisini onu almaya vekil yaptığını; vekâletinin hâkim huzurunda sabit olduğunu" beyyinesiyle isbat eder ve bunun üzerine, da'vâlı, "asla «fenadığını" söyleyerek, inkâr eder; da'vâcı da, da'vâhnın "onu ikrar eylediğine dâir" şahit dinletir; oda "aldığını; fakat, babasına geri verdiğini" söyler, bütün bunları kâtip yazar ve müfitlerden cevap ister­lerse; o zaman müftîler "bu da'vâmn arızalı'olduğuna" cevap verirler. Arıza: Yazıda, iddiacı sözüyle, "da'vâlının geri verdim." sözünü yalan-lamamıştır. Eğer reddi doğranıyorsa; bundan sonra da'vâ hakkı kal­mamıştır.  Bu da'vâmn doğru olması için,  onun yalan söylediğini açıklamalı idi. Bana göre, bu arıza (= halel) değildir. Çünkü, da'vâcı getirmesini istemiştir. Bu sözün altında, onun "geri verdim." sözünü yalanlama vardır. [173]