Filan oğlu filanın, damadı üzerinde, şu sebebden, şu kadar dinar alacağı var. Borçlu, onun şu kadarını ödedi; üzerinde şu kadar borç kaldı. Alacak sahibinin elinde, damadın bunu ikrar yazısı da var.

ikrar sahibi, bir fırsat bularak, bu ikrar yazısını parçaladı. Sonra da, bir gün, alacaklısı onu yakalayıp maldan geride kalanı talep eyledi. O da inkâr etti. Bu durumda alacaklı, talâkına yemin verdi. O da, üç talâkla yemin ederek "Ona, borcum yoktur." dedi. Alacaklı ona hid­detlenip, hapsetti.

Bunun üzerine, borcunu ikrar eyledi ve "borcunun bakiyesini ikrarı olan'* bir de yazı verdi.

Bu durum, karısına haber verildi ve kayın pederine bildirildi. Onlar da durumu hâkime çıkardılar. Kayın pederi; kızının vekili olarak, yemini yüzünden vuku bulan talâk sebebiyle, geride kalan mehrini ister; adam da bunları inkâr eder. Da'vâcı şahitler getirerek, kocanın ikr&nni isbat eder ve yemini sebebiyle üç talâkın vukuunu tesbit eder. Da'vânm sıhhati için, fetva isterler ve şahitlerin şehâdetinin da'vâya muvafakatinin fet­vasını da isterler.

Bu hususta şöyle denilmiştir:

Bu şehâdet da'vâya muvafık değildir. Çünkü, da'vâda, yeminden sonra "malın bakiyyesi" söyleniyor ve böylece yazı veriliyor. Şahitlerin şehâdetlerinde ise, önce ikrar yazısı veriliyor; sonra "yemin eylediği" söyleniyor. Şahitler: "Üzerinde olan mal için yazı verdi." demiyorlar. Umulurki; yazı, sulh için verilmiş olabilir. Bu takdirde, o, asla ikrar olmaz.
Şayet, ikrar yazısı vermiş olsa; o zaman da, -o borcu değil- başka bir malı ikrar etmiş olabilir. Bu da yemininden dönmesini icabettirmsz. Bu şehâdet, da'vâya bu cihetten muhalif olur. Çünkü, bu ikrarda, ikrah da vardır. İkrahla yapılan ikrarla da, mal icabeylemez. Yemin de bozulmuş olmaz. Bu makamda, arıza açıktır. [183]