Sâirne olan koyunlarda nisab, 4O'tır. 40'dan aşağı olan ko­yunlar için zekât yoktur.
40 adet sâime koyunun, üzerinden bir yıl geçerse, zekât olarak
bir koyun verilir. 120 ye kadar durum aynıdır.
Koyunların sayısı —120 den 1 fazîa yâni— 121 olunca, zekât 201 koyundan 4O0 koyuna kadar olunca da, 3 koyun zekât ola-
olarak 2 koyun verilir. 200'e kadar durum aynıdır.

rak verilir.
Koyunların sayısı tam 400 e ulaşınca, zekât olarak 4 koyun ve­rilir.
400 den sonra ise, zekât olarak her 100 koyun için, 1 koyun daha verilir.

îşte bunlar, Allah Resulü (S.A.VJ'nün kitabında ve Hz. Ebû Bekir (R.Â.)'in kitabında variddir. İcma'da bunun üzerinedir.

İmâm-i A'zam Efoû Hanîfe (R.AJ ile İmâm Muharûmed (R.A.)' in kavillerine göre, koyunlarda zekâtın farz olması için, bunların en âz bir yaşında olmaları gerekir,

Davarla geyiğin birleşmesinden doğan yavrular, analarına tabidirler. Eğer anaları davar ise, bunlar da nisaba dahil'edilirler ve zekâttan verilir. Oncak, anaları geyik ise, nisaba dahil edilmezler ve zekâtları da yerilmez.

Keza, ehli olian sığırlarla, vahşî sığırların birleşmesinden doğan yavrular da analarına tabidirler. Eğer, anaları ehli ise, zekâtları ve­rilir;  ehli değilse zekâtları  verilmez. Serahsî'nin Muhıyt'inde de

böyledir.
Zekât hususunda, koyunlarla keçiler müsavidir. Bunlar, bdr cins sayılırlar. [16]