Bir adam, ölenin terekesinden, vârise karşı bir yeri da'vâ eder; vâris de, da'vâciya, da'vâsını def için:  "Senin, bu da'vân batıldır. Çünkü sen, bana bir defa, babandan mîras olarak buldum." dedin veya: "Sen, bana bir defa: Ben, çok mal aldım." dedin. Ben de, sana: "Hangi malı  aldın?"  dedim.  Sen:  Filan  yeri."  dedin.  Bu,  senin tarafından bir ikrardır. O yer benimdir. Senin da'vân batıldır.'* derse; bu kadar söz ihtiyaca kâfi gelir mi? Ve bu, defi da'vâ olur mu?

Burda Necmüddin en Nesefî'nin cevabı: "bu, defi da'vâ olur. Çünkü, onun mülkünü ikrar vardır. "Mîras olarak buldum." demiştir.
"Teslim aldım." sözü onun mülkü olduğunu ikrar değildir. Onun için de, bu, da'vâyı def olmaz. Bu cevab zahirdir. [151]